Uden: Bedafse bergen 28-08-2013 16,5 km

Om half tien ben ik gestart met de wandeling en om tien over half twee was ik weer terug. Drie uur en veertig minuten gelopen en 30 minuten gerust. Gemiddelde loopsnelheid 4,6 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,1 km/uur. Ik had al een valse start, want de carpoolparkeerplaats bleek niet meer te bestaan. In plaats daarvan was er een betaald parkeerterrein voor een heel groot ziekenhuis "Bernhoven". Na een tijdje te hebben rondgereden ontdekte ik dat aan de achterkant van het betaald parkeren gedeelte nog een ander terrein was dat niet door slagbomen was afgesloten. Wel was er een hek, maar dat stond open. Het was in van E.
De Bedafse Bergen (ook gespeld: Bedafsche Bergen) is een langgerekt natuurgebied van 75 ha dat zich bevindt ten noordoosten van Vorstenbosch en ten noordwesten van de buurtschap Bedaf . Het grootste deel ervan ligt in de gemeente Uden , welke ook eigenaar van het gebied is.
Sinds de Middeleeuwen is hier een stuifzandrug ontstaan die in het begin van de 20e eeuw met naaldbos beplant is. Het hout werd voornamelijk als mijnhout gebruikt. Een stuifzandrug met hoogten tot 25 meter wordt in stand gehouden. Deze wordt geflankeerd door een heideveld op de uitgestoven vlakte waarin onder meer Bruine snavelbies voorkomt.
Ten noordoosten van de Bedafse Bergen bevindt zich het uitgestrekte Natuurpark Maashorsten tussen de Bedafse Bergen en Uden liggen de Wijstgronden.

 
Op de hooggelegen Peelhorst, aan de rand van de Peelrandbreuk, vind je in de omgeving van Uden een aantal erg natte gebieden: de wijstgronden. Hoog en nat, een opvallende combinatie. Wat is de reden?
 
Wijst is een bijzonder fenomeen dat alleen onder zeer specifieke omstandigheden voorkomt.
De Peelrandbreuk markeert de overgang tussen de Peelhorst en de lager gelegen Centrale Slenk. Grondwater stroomt van hoog naar laag. Op het breukvlak echter wordt de doorstroming bemoeilijkt door lagen die geen water doorlaten (ook wel ondoorlatende lagen genoemd) waardoor het ter plekke opstijgt en als kwel aan de oppervlakte verschijnt. Anders dan je zou verwachten zijn de hoge gronden dus nat en blijven de lager gelegen gronden droog. Deze bijzondere vorm van kwel noemen we wijst.
 
Wijstgronden zijn zeldzaam en komen elders in Europa haast niet voor. Breuken in een ondergrond die is opgebouwd uit lagen klei, zand en grind -zoals het grootste deel van Nederland- zijn namelijk zelden in het landschap terug te vinden. Hoogteverschillen in het landschap verdwijnen op den duur ten gevolge van erosie. Het wijstgebied tussen Uden en Vorstenbosch is in 2004 dan ook door de provincie Noord-Brabant uitgeroepen tot aardkundig monument. 


Het was goed wandelweer, ca. 22 graden Celsius, zonnig en met een lekker windje. Een fijne wandeling.