Een wandeling langs wegkappelletjes naar een afgelegen, vochtig bosgebied op de grens
met België. Hier groeien elzenbroekbos en wilgenbroekstruweel. In het bos liggen
weilandjes, plassen en kanalen met schoon kwelwater. Hierdoor is het gebied erg rijk aan
libellen, vlinders en zangvogels. Van het Stramproyse broek gaat de wandeling via hoger
gelegen zandgronden met vennen terug naar Stramproy.Om tien voor half tien ben ik gestart met de wandeling en om één uur was ik weer terug. Drie uur en een kwartier gelopen en een half uur gerust. Gemiddelde loopsnelheid 4,7 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,2 km/uur. Het broekbos was niet zo plezierig om in te wandelen. De natuur was heel uitbundig. Het was nogal een dicht begroeid bos en sommige paden waren zo smal dat je je een weg moest banen door de spinnenwebben en daarbij stikte het van de muggen, die je langzaam opvraten. Libellen heb ik niet gezien. Wel waren er opvallend veel vlinders te zien. Het was een beetje bewolkt met nog veel zon en de temperatuur liep al snel op tot 25 graden Celsius. In dat vochtige broekbos kreeg ik het dan ook al snel behoorlijk warm. De ballen met viekante gazen tentjes erboven staan in de paardenweide. het zijn z.g. dazenvallen.
Ondanks het stukje met de spinnenwebben en de muggen was het toch een heel mooie wandeling, met veel afwisseling aan landschap en heel kleinschalig. Je kon goed merken dat je een beetje in een soort niemandsland liep zo afgelegen en stil was het. Wel werd je in het broekbos ook nog van de sokken gereden door mountainbikers. Zelfs de brasserie bij het huisjespark "Vosseven" was uitgestorven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten