Well: Reindersmeer 18,5 km 27-06-2017

Van 1963 tot 2001 zijn in de gemeente Bergen miljoenen tonnen zand en grind afgegraven. Hierdoor ontstonden in de zestiger en zeventiger jaren het Leukermeer en dagstrand Seurenheide. In 1971 werd gestart met de afgraving van de Berger Heide. Hier ontstond het Reindersmeer. Het Reindersmeer is via een sluis verbonden met het Leukermeer. Mede onder invloed van milieubewegingen, werd besloten het grootste gedeelte van de Bergerheide niet af te graven. Ter compensatie van de verloren natuurwaarden is het Reindersmeer op een natuurvriendelijke manier ingericht. Het Reindersmeer is een natuurgebied in ontwikkeling. Het vormt een belangrijke, natuurlijke schakel tussen de Bergerheide en De Hamert in Wellerlooi. Het meer is 130 ha. groot. De oevers zijn begroeid met heide, gras en overige planten. Daartussen liggen poelen en vennen op een ondoordringbare (leem)laag. De omgeving bestaat uit bossen met grote stuifzandgebieden, heidevelden en diverse vennen. De bijzondere stuifduinen in het landschap kun je duidelijk herkennen, deze zijn kenmerkend voor nationaal park De Maasduinen. Het zand van veel van deze stuifduinen is door mos en andere bodembedekkers bedekt. Op een aantal plaatsen is deze dunne bovenlaag verwijdert en kan het zand weer naar hartelust stuiven.

Het eerste gedeelte van de route gaat door naaldbossen en langs een zandverstuiving. Het gebied maakt terecht deel uit van De Maasduinen want het landschap lijkt veel op wat je in de naaldbossen in het duingebied langs de kust ook aan kan treffen. Na bijna twee kilometer wordt de rand van het Reindersmeer bereikt. Een hele verandering met de dichte bossen hiervoor! Het lijkt wel een binnenzee. De overkant van het meer is door het grote oppervlakte bijna niet te zien. Jekrijgt voldoende tijd om het Reindersmeer van alle kanten te bewonderen want de wandeling gaat zo'n drie kilometer langs de oevers hiervan.

Maar dan verlaat de route het meer en gaat verder over de Berger Heide. Vroeger was het heidegebied gemeenschappelijk eigendom van de boeren van Bergen. Daarom wordt de Berger Heide ook wel 'Gemeenteheide Bergen' genoemd.

De Maas is de ruggengraat van Limburg. Het gebied is opgebouwd uit bodemmateriaal dat door deze rivier is aangevoerd. Al boetserend heeft het water van deze rivier een rijk scala aan landschapvormen nagelaten. De wind deed de rest. Zo zijn de zandverstuivingen ontstaan waar aan het natuurgebied De Maasduinen zijn naam ontleend. Op dit gedeelte van de route loop je langs de vele zandverstuivingen die hier liggen. Veel van deze zandverstuivingen zijn begroeid met mooie dikke kussens van lichtgroen mos. Het is een prachtig gezicht, deze licht groene heuvels in het open glooiende landschap. Je kunt precies zien waar de mensen en dieren door dit landschap plachten te lopen. Op deze plaatsen is het mos verdwenen en komt het stuivende zand weer te voorschijn. Op andere plekken is bewust de dunne mosachtige bovenlaag verwijderd om het stuivende zand in het landschap vrij spel te geven. En daar tussen door wordt hier en daar ook nog de landbouw bedreven. Al met al een schitterend landschap waar je met groot plezier door heen loopt. Veel van de vroegere landbouwgebieden zijn verlaten en nu in de vorm van open kruidenvelden bij de natuur betrokken.

Verder op staat op een open vlakte, in een kruidenveld, een schaapskooi. Daarna gaat de route verder door een naaldbos om even later aan de onderzijde van een hoge met heide begroeide rug van vroegere stuifduinen verder te lopen. Op deze plaats is het mogelijk om de route voor even te verlaten en wat te gebruiken in de horeca gelegenheid 'De Wellschehut'. Daarna keert de wandeling over een fietspad door een landbouwgebied weer terug naar de oevers van het Reindersmeer. Een klein stukje loop je over het zelfde pad als in het begin van de tocht maar dan buigt de route links af de bossen in. Ook dat laatste deel van de route is heel mooi. Je loopt langs een zandverstuiving, langs de rand van het bos met uitzicht over een akker en je steekt een snel stromende beek over. Uiteindelijk is de 'wandelkoek' op en ben je weer terug bij het uitgangspunt, het parkeerterrein van café-restaurant De Vink. Een fantastisch mooie wandelroute die je beslist eens gelopen moet hebben!

Ik ben om tien voor negen gestart met de wandeling en om tien voor half twee was ik weer terug op de parkeerplaats. Vier uur gelopen en een half uur gerust of stilgestaan. Gemiddelde loopsnelheid 4,6 km/uur en totaal gemiddelde sne4lheid 4,1 km/uur. Het was bewolkt weer en ongeveer 20 graden Celsius met weinig wind. Om kwart over één begon het een beetje te spetteren.  Heel fijn wandelweer. Door het vele mulle zand op de paden was het wel vermoeiend.

Geldermalsen: Langs de Linge naar Beesd 10,5 km 13-06-2017

Greet en ik zijn tijdens onze vakantie van Geldermalsen naar Beesd gewandeld langs de Linge. Om half tien zijn we gestart met de wandeling vanaf station Geldermalsen en om één uur kwamen we aan bij het station van Beesd nadat we bij Pannenkoekenhuis de Stapelbakker aan de rand van landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt wat hadden gegeten. In Enspijk zijn we met het voetveer naar de overkant van de Linge gegaan.Het was bewolkt weer en er stond een fris windje maar het was droog en heerlijk wandelweer. We hebben twee en een half uur gelopen en een uur gerust of stilgestaan. Gemiddelde loopsnelheid 4,3 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 2,9 km/uur.

Den Dungen: Dijkenroute zuid 14 km 6-06-2017

Deze route start aan de Poeldonk en voert vrijwel direct over een mooi begroeid slingerend dijkje, de Hooidonksedijk, met daarlangs enkele wielen het agrarisch landschap in. Vervolgens doorkruis je Den Dungen en passeer je daarbij vrijwel onopgemerkt ook Maaskantje voordat de tocht verder richting Sint-Michielsgestel gaat. Over de Mudakkersedijk, Keerdijk en Poeldonksedijk voert de route weer terug naar het startpunt.
Dijken staan centraal in deze route. Je loopt langs of over historische en nieuwe dijken met hier en daar de restanten van dijkdoorbraken, wielen genaamd. Dit zijn plassen water aan de voet van de dijk die zeer diep kunnen zijn. Verder passeer je ruïnes van kastelen en bijzondere boerderijen.

De “moderne” nederzettingsgeschiedenis van Den Dungen vangt voor zover nu bekend aan in de 14e eeuw. In een te Brussel bewaard grondcijnsboek van de Meierij van de hertog van Brabant uit 1340 worden de personen vermeld die in de cijnskring "Dunghen", die onder meer het tegenwoordige Den Dungen omvatte, betalingsplichtig waren. In latere geschriften uit dezelfde eeuw wordt onder andere gesproken over "op die Dunghen". Een verwijzing naar de natuurlijke verhogingen in het lage en drassige landschap rondom 's-Hertogenbosch, de zogenaamde donken. In het voornoemde grondcijnsboek uit 1340 is ook al sprake van een dijk. De strijd tegen het water is tot in de 20e eeuw gebleven. Overstromingen en dijkdoorbraken hebben de bevolking door de eeuwen heen zeer veel last bezorgd. In 1610 werd door de hertog van Brabant het verzoekschrift ingewilligd om een nieuwe dijk om Den Dungen aan te mogen leggen. Maar op de Keer, waar het grondgebied van Sint-Michielsgestel begon, hield de dijk op. Zo had de dijk nog niet veel nut. Dat veranderde echter toen in 1649 ook op Gestels grondgebied een dijk werd aangelegd, die aansloot op de Dungense dijk. Zo ontstond de ringdijk die het hele dorp tegen water moest beschermen. Dat dat meerdere keren niet is gelukt, laten de wielen zien. Dit zijn waterplassen, die zijn ontstaan door dijkdoorbraken. Zij zijn op de dag van vandaag de stille getuigen van de grote waterproblemen die het dorp eens teisterden.

Om kwart voor negen ben ik gestart met de wandeling en om twaalf uur was ik weer terug op de parkeerplaats. Twee uur en drie kwartier gelopen en een half uur gerust of stilgestaan. Gemiddelde loopsnelheid 5 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,3 km/uur. De temperatuur liep op van 14 graden tot 17 graden. Het was bewolkt met veel wind en wat regen. Maa het regende nooit hard. Het wat meer een druilerig regentje. Het was een mooie en interessante wandeling.