Strijbeekse Heide is een must voor degene die van rust en stilte in een verrassend natuurgebied houdt. Deze grenswandeling door glooiend bos en heide, tussen weiden en vennen is overigens pittig. De route gaat bijna geheel over onverharde paden. Je loopt over een stuk smokkelaarspad naar en door België en over eenmanspaadjes langs enkele vennen.
Van kwart voor negen tot ca. half twaalf ben ik geen mens tegengekomen. Daarna waren er opeens wel veel (een stuk of tien) wandelaars.
Ruim een eeuw geleden was de Strijbeekse Heide een grote paarse vlakte met kleine drassige poelen. Door ontginning veranderde deze streek in grazige weiden en bos met hier en daar een pluk heide. De laatste jaren is er flink gekapt om het open karakter weer in ere te herstellen. Er liggen hier een aantal natuurwetenschappelijk waardevolle vennen. Het zijn restanten van de oorspronkelijke Strijbeekse Heide. Kijkt je rechts over de heide dan ziet je het Langven.
Op de Strijbeekse Heide was in de tweede wereldoorlog de Duitse legerbasis Kamp Bisam gevestigd. Dit was een radarpost met twee grote radarschotels die geallieerde vliegtuigen kon opsporen en de luchtafweer waarschuwde. Er werkten honderden militairen, onder wie veel Duitse vrouwen. De bevolking ondervond vooral overlast van de dwangmaatregelen, maar er vielen geen slachtoffers.
Een deel van de route heet "Smokkelaarsroute". Deze route start vanaf het pannenkoekenhuis " Het Smokkelaartje". Het pannenkoeken huis was overigens zoals gewoonlijk niet geopend op maandag en dinsdag. Het was mooi zonnig weer met weinig wind en de temperatuur liep op van 8 graden Celsius tot 18 graden Celsius. Het was een schitterende wandeling.
