Het voormalige eiland Schokland heeft een dramatische geschiedenis.
Tegelijkertijd is het een juweeltje van een landschap midden in de
uitgestrekte Noordoostpolder. We maken een mooie, langgerekte ronde die
min of meer de contouren van het oude eiland volgt. Op het zuidelijke
deel bekijken we het eiland vanuit de natte graslanden [niet met hond en
tijdens broedseizoen]. Het wemelt er van de weide- en moerasvogels,
waar onder de lepelaar. Daarna volgen we de oude kustlijn via de
kerkruïne op de zuidpunt. We doorkruisen het Schokkerbos, na de
droogmaking aangelegd op keileem en klei. Het bos is bekend om zijn
paddenstoelen, varens en mossen. En natuurlijk van de Gesteentetuin. In
de noordpunt zien we de fraai gerestaureerde haven van Oud-Emmeloord met
lichtwachterswoning. De bakens markeren de toegang tot de haven. Tot
1859 leefden de Schokkers in hoofdzaak van de visserij en een beetje
akkerbouw. Het was een pover bestaan op een smalle strook land. Bij een
stormvloed in 1825 is zelfs het hele eiland overstroomd. In 1859 is
Schokland na de zoveelste storm op last van Koning Willem III ontruimd.
De protestanten werden gehuisvest in Vollenhove en Kampen, de
katholieken werden naar Volendam geëvacueerd. Tegenwoordig markeren de
graanvelden en de graslanden het glooiende eiland in de polder.
Om half elf waren Greet en ik op de parkeerplaats bij Schokland. we hebben eerst koffie gedronken en om elf uur zijn we gestart met het zuidelijk deel van de wandeling en om twaalf uur twintig waren we terug voor de lunch. Daarna hebben we van één uur tot half vier het noordelijk deel met het Schokkerbos en de haven gelopen. Totaal gemiddelde snelheid 3,8 km/uur. Het was prachtig helder en zonnig weer. De temperatuur liep op van 18 tot 25 graden Celsius en er stond een straffe wind. Daarna hebben we nog het museum bekeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten