In de Brabantse Kempen op de grens met Belgisch Limburg verwacht je bos
en boerenland. Deze Trage Tocht vanuit Weebosch bij Luyksgestel voldoet
helemaal aan die verwachting. Vanuit het dorpje lopen we tussen de
akkers in noordwestelijke richting het bos in. Want allereerst zoeken we
de mooie Cartierheide op. De halfopen heide is vernoemd naar de Luikse
jonkheer Emile de Cartier, die dit gebied in 1863 kocht. Een mooi
aangelegd berkenlaantje doorsnijdt de heide, die door de familie als
jachtterrein werd gebruikt. Het laantje op een dijkje leidt langs een
gegraven ven, het 'Pannegoor'. Vanaf het begroeide dijkje kon men
ongezien op eenden en andere watervogels in het ven jagen. In de droge
zomer van 2018 is het ven veranderd in een steppe, maar na een nat
najaar laven de meeuwen zich weer in het ven. Vervolgens doorkruisen we
de heide over een ruime zandweg, die op de kaart wordt aangeduid als de
Bredasebaan. Geniet van de vergezichten, maar ook van de vlinders, de
spechten en de reeën. We lopen om buurtschap Witrijt heen en kruisen het
weggetje de Holle Witrijt. Aan het eind houden we steeds de akkerrand
aan, gewoon omdat de rand van bos en boerenland zoveel wandelvreugde
biedt.
Om tien over half negen ben ik gestart met de wandeling vanaf de kerk in Weebosch. Om tien over twaalf was ik weer terug. Drie uur en een kwartier gelopen en 15 minuten gerust of stilgestaan. Gemiddelde loopsnelheid 4,9 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,6 km/uur. Het was bewolkt weer en er stond een koude wind, maar in de bossen merk je daar niet veel van. De temperatuur liep op van 3 naar 5 graden Celsius. Aan het eind van de wandeling kwam het zonnetie nog even door. Het ven "Pannegoor" stond weer helemaal droog. Jammer.
