Voor deze wandeling is gekozen voor
'Rondje Trappist'. Het gaat hier immers om een rondwandeling met vertrek
en aankomst bij de Trappistenabdij Koningshoeven. Bovendien is de Abdij
Onze Lieve Vrouw van Koningshoeven de oudste abdij in Nederland, die
een eigen trappistenbier op de markt brengt. En betekent dat na afloop
van deze wandeling het proeflokaal een prima gelegenheid biedt om met
een 'Rondje Trappist' na te genieten van de indrukken opgedaan tijdens
deze wandeling in het Hart van Brabant! Deze rondwandeling voert ons
vanaf de Trappistenabdij Koningshoeven iets meer dan 500 meter over de
drukke Eindhovenseweg richting Tilburg. Voor de brug over het
Wilhelminakanaal blijven we even het kanaal volgen om dan onder
Knooppunt De Baars door te wandelen. Hier gaat de route verder naar het
Bergh of Galgeven en over Landgoed Ter Braakloop. Bij het
Mariakapelletje kiezen we het bospad naar het bos- en heidegebied Oude
Hondsberg. Vanaf hier volgen we het jaagpad in het beekdal van de Reusel
stroomopwaarts tot voorbij Moergestel. Vanuit de zuidkant van
Moergestel komen we over de A58 in het open landbouwgebied gebied tussen
de A58 en het Wilhelminakanaal, waar we over Herstalse Dijk naar de
Kerkeindsche Heide wandelen. Door dit bosgebied keren we terug naar de
Trappistenabdij Koningshoeven, waarbij we op het laatste stuk opnieuw
een kilometer over de drukke Eindhovenseweg wandelen.
Ik
ben gestart in Moergestel. Om half negen ben ik vertrokken en om tien
voor één was ik weer terug op de parkeerplaats bij de kerk. Vier uur
gelopen en 20 minuten gerust of stilgestaan. Gemiddelde loopsnelheid 4,7
km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,3 km/uur. Het was droog en er was weinig wind en de temperatuur liep op van 2 tot 6 graden Celsius. Een aardige wandeling. De belevenissen van een pensionado. Op zoek naar een invulling voor de rest van zijn leven. Of in ieder geval voor de eerste periode van zijn pensioen.
dinsdag 30 januari 2018
dinsdag 9 januari 2018
Eersel: Grens België Witrijt 18km 9-01-2018
Ik loop door het bos en kom bij de Cartierheide. Een heidegebied van 220 ha groot. Het ontleent de naam aan Baron de Cartier de Marchienne, die tot 1932 delen van dit gebied in bezit had als jachtgebied. We doorkruisen het gebied over een prachtig Berkenlaantje.
Een laantje om nooit meer te vergeten.
Aan het einde kun je linksaf de route inkorten tot 11 km, maar rechtsafslaand over de zandweg kom je in sparrenbossen en loofbossen, soms drassig, die ons leiden tot aan de Belgische grens, waar je kan uitrusten bij Herberg in het Wilde Zwijn.
Unieke planten
Het zuidelijk deel van de hei is de Hapertsche Hei, afgescheiden van de Cartierheide door de Bredase Baan. Hier marcheerden de legers van Napoleon.
Op de heide komt hier een grote populatie van diverse unieke plantensoorten voor. Bijvoorbeeld de veenbies en de wit- en bruine snavelbies. De groei van pijpestrootje en de gagel duidt op een vochtige bodem. Die soorten komen vooral voor in de omgeving van de beken en vennen. Karakteristieke heideplanten zijn de struik- en dopheide, kleine zonnedauw en klokjesgentiaan.
In de bossen passeer je een nat gebiedje. Hier kun je via een omgevallen boom de waterloop oversteken. De Aa een van de bovenlopen van de rivier de Beerze. Oorspronkelijk was Grenspark De Kempen een uitgestrekt heidegebied met vennen, moerassen en stuifduinen. De heide werd intensief geplagd voor bemesting van de akkers, grazende kuddes schapen en koeien verhoogden met hun mest de vruchtbaarheid van de heidegronden.
Vanaf 1930 werd dit gebied - zoals zoveel Kempische bosgebieden - aangeplant voor houtproductie: vooral den, spar en lariks, die stuthout leverden voor de mijnbouw. Bron: Staatsbosbeheer.
Kleinschalige akkerbouw
Heide, bos en beken voeren hier de boventoon, naast ruige graslanden en wat kleinschalige akkerbouw. SBB probeert hier onder andere oude graansoorten te verbouwen, die vroeger op de zandgronden veelvuldig voorkwamen.
Haviken en uilen jagen er op muizen en andere kleine zoogdieren. Vaste gasten zijn ook de fitis en de veldleeuwerik.
Belgische grens
Via de bossen komen we aan de Belgische grens. De grenspaal geeft de landscheiding.
Om kwart voor negen ben ik gestart met de wandeling en om kwart voor één was ik weer terug op de parkeerplaats. Drie uur en drie kwartier gelopen en een kwartier gerust of stilgestaan. Gemiddelde loopsnelheid 4,8 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,5 km/uur. Het was bewolkt weer met weinig wind. De temperatuur liep op van -1 tot 4 granen Celsius. In augustus 2015 heb ik deze tocht eerder gelopen. Jammer dat op het laatste stuk het halve bos gekapt was. Toch een mooie wandeling.
Abonneren op:
Posts (Atom)