Hilversum Sportpark en de Lage Vuursche 27-04-2011 16km

Om kwart over tien zijn Cor en ik gestart en om kwart over twee waren we weer terug op het station Hilversum-sportpark. 3.20 uur gelopen en 40 minuten gerust. Gemiddelde loopsnelheid 4,9 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,1 km/uur. Eerst een stuk door hoge gebouwen waar vroeger de renbaan was op de heide. Nu stond de tribune van de atletiek baan er nog en op de renbaan staat het hoofdkantoor van Nike. Het door architect Dudok ontworpen Hilversumse sportpark aan de Soestdijkerstraatweg langs de spoorlijn naar Utrecht werd in juni 1920 geopend. Het was aangelegd in het kader van de werkverschaffing. Het sportpark werd vooral gebruikt voor voetbal, later ook voor rugby en voor atletiek. Op Koninginnedag, 31 augustus 1921, vond er voor de eerste maal een concours hippique plaats. Het was de in 1923 opgerichte Hilversumsche Harddraverij- en Renvereeniging die met de gemeente een contract afsloot om op de heide, gelegen achter dit sportpark, een draversbaan aan te leggen rondom de daar gelegen vier voetbalvelden. Maar liefst 17.000 vierkante meter heide werd omgeploegd, van zwarte aarde voorzien en daarna bedekt met graszoden. Tevens werd aan de noordkant van de baan, tegen het eigenlijke sportpark aan, een 130 meter lange aarden glacis aangelegd, een tribune en een stal met boxen voor 48 paarden gebouwd. Deze stal zou het tot de herfst van 1994 uithouden, toen hij geheel afbrandde. Op de 950 meter lange grasbaan met oplopende bochten werden zowel draverijen op de lange als de korte (800 meter) baan gehouden, soms ook vlakkebaan- en hindernisrennen. Ook de motorsport werd er bedreven. De eerste drafmeeting vond plaats op Hemelvaartsdag 21 mei 1925. Vanaf de verhoogde, overdekte tribune had men een fraai zicht over de prachtige natuur in de omgeving. Het aantal meetings bedroeg in die tijd meestal vier per jaar.
Wat verderop gingen we het Cronebos in.
Het G.H. Cronebos, vroeger Tolbos, heeft een oppervlakte van 46 hectare en wordt beheerd door Natuurmonumenten.
Gelegen tussen de A27, de Soestdijkerstraatweg, de Weg langs de Gooiersgracht en de Lage Vuurscheweg.
De Zwarteweg, de voormalige tolweg op de Lage Vuursche, loopt er doorheen.
Het voormalige tolhuis, waar het bos oorspronkelijk naar is genoemd, staat er nog (Lage Vuurscheweg 86).
Het G.H. Cronebos heeft veel reusachtige douglassparren, aangeplant eind 19e eeuw. Ze zijn een geliefd onderkomen voor de groene en zwarte specht. Onder de hoge beuken in het Hallebos kun je heel ver kijken. Uniek aan dit natuurgebied zijn de vele paddenstoelen, varens en mossen. In de herfst zorgen ze met het loof voor prachtige kleuren.
Mevrouw A.K. Crone-Black, destijds eigenaar van het Tolbos, heeft het bos in 1962 geschonken aan Natuurmonumenten onder de voorwaarde dat het bos G.H. Cronebos zou gaan heten. Daarna kwamen we via een grenssteen op het landgoed Klein Drakenstein aan bij de Lage Vuursche. Daar hebben we een kopje koffie en een glas melk gedronken. Om 20 over 1 hebben we vlak naast de familie koe op een bankje onze boterhammen opgegeten. Daarna hebben we de snelweg en het spoor overgestoken en via de Lapersheide gingen we terug naar de trein. Een heel mooie boswandeling met heerlijk weer. Droog en redelijk zonnig met een temperatuur van 16 graden Celsius.

Een blokje om: Montfoort 20-04-2011 17 km

Cor en ik zijn om kwart voor elf gestart met de wandeling en om kwart voor drie waren we weer terug. We hebben drie en half uur gelopen en een half uur gerust. De gemiddelde loopsnelheid was 4,8 km/uur en de totale gemiddelde snelheid 4,3 km/uur. In Woerden, waar ik Cor van de trein haalde kon ik de auto niet starten, maar na een keer of 5 proberen lukte het uiteindelijk toch. Op het Kasteelplein, de parkeerplaats waar we in Montfoort de auto konden parkeren, mocht je maar 2 uur staan. We hebben toen maar een andere parkeerplaats gezocht, want de politie zat ook op het Kasteelplein, dat nu Hofplein genoemd werd.
Het weer was prachtig. Eerst was er een fris windje, maar aan het eind van de wandeling liep de temperatuur op tot 25 graden Celsius en we hadden toen wind in de rug zodat het behoorlijk warm werd. We hadden echter gekozen voor de inkorting dus zodoende werd de wandeling niet te lang en waren we weer mooi op tijd terug. Het was wel een beetje saaie wandeling. Veel lange rechte stukken en niet veel afwisseling, maar het uitzicht was weids en de natuur met zo'n lekker zonnetje en in deze tijd van het jaar op z'n mooist. Onderweg hebben we drie hazen gezien, een kiekendief, een dood muisje en een aantal rotgansen. Verder kwamen we op het pad langs een zwanennest met een broedende zwaan en we zagen ook nog een ei in een nest van een meerkoet. Toen we langs het zwanennest liepen kwam het mannetje met een rotvaart uit de diepe sloot ernaast gestoven. Dat was wel even schrikken, maar hij was net te laat want we waren er al voorbij. Al met al toch een mooie (maar wat saaie) wandeling.

De Linge langs 12-04-2011 17,5 km

Cor en ik kwamen om half elf aan op het station van Arkel en om 10 voor 3 waren we op het station van Leerdam. We hebben 3 uur en 45 minuten gelopen en 35 minuten gerust. Gemiddelde loopsnelheid 4,7 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,1 km/uur. Door de uiterwaarden van de Linge was een mooi stukje dan kwam er een stuk langs de Betuwelijn, dat was wat minder. En vervolgens gingen we door het Lingebos. Vooral het stuk met het water was een erg mooi stukje natuur. Daar hebben we gezeten op een bankje onze boterhammen opgegeten. Wat verderop kwamen we uit bij het gemaal waar we op de eerste wandeling van Gorkun naar Leerdam al eens binnen geweest waren. De theetuin aan de Spijkse kweldijk was geloten.Verder gingen we bijna altijd langs de Linge, waar op verschillende plaatsen enorme waterplassen langs lagen. De Linge en de omgeving zijn hier erg mooi met veel bloeiende fruitbomen.We hebben twee keer een fazant gezien en een keer een groene specht. Bij Heukelom kwamen we ook nog langs het kasteel, dat op een mooi plekje ligt. In Leerdam hebben we bij een Café-restaurant nog een kopje thee en een glas melk gedronken en daarna waren we op tijd voor de trein van zeven voor drie naar Geldermalsen.

Veluwe woestijnen Otterloo 6-04-2011 22km

Om 10 over half elf zijn we gestart in Otterloo en om ca. 4 uur waren we weer terug. 4 uur en 40 minuten gelopen en 40 minuten gerust. Gemiddelde loopsnelheid 4,7 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,1 km/uur. Het was bewolkt en ca. 14 graden Celsius. goed weer om te wandelen. Pas om 3 uur kwam de zon door terwijl het een zonnige dag zou worden. Toen liep de temperatuur wel op tot 20 graden Celsius. Eerst een stukje door het bos en toen was daar de eerste woestijn een grote open vlakte geddeltelijk begroeid met mos en de rest zand. Daar gingen we overheen. Later kwamen we in 't bos. Daar stonden op kaal gemaakte stukken verschillende paalkringen. We vroegen ons af wat daar de bedoeling van was. Later op de dag toen we weer langs een paalkring kwamen zagen we dat mensen even verder zo'n paalkring aan het maken waren. We hebben ernaar gevraagd en 't bleek dat de palen dienen om er een omrastering omheen te maken en daarbinnen wordt nieuwe aanplant gepoot zodat de bosdieren en paarden de nieuwe aanplant niet opvreten. Verderop liepen we door een oud jeneverbessenbos. We gingen over een tweede zandwoestijn en even later over het Mosselsche Zand, dan weer door het Lorkenbos en over het Mosselsche Veld naar Mossel waar we een kopje the wilden drinken. Helaas gesloten. We hebben toen daar op het terras onze boterhammen maar opgegeten. De eigenaar stond vanuit het huis naar ons te kijken maar hij kwam ons niet even een kopje thee aanbieden. We waren toen om ca. 1 uur halverwege. Dus nog 2,5 uur te gaan. Even verder kwamen we bij een uitzichttoren op de Valenberg. We waren daar al eerder langs gekomen toen we naar het Planken Wambuis waren gelopen. Dat kan natuurlijk wel kloppen want nu waren we ook een heel eind om het gebied de Planken Wambuis heen gelopen. Na veel bos kwamen we weer bij 't Mosselsche Zand en daarna weer veel bos en klimmen en dalen bij de eerste zandvlakte. Daar gingen we met de aanwijzingen de mist in, want we staken de vlakte recht over, maar we hadden links aan moeten houden en daarom hebben we 1,3 kilometer extra gelopen.