Wandelen over het Kootwijker Zand op 16-12-2009 20,5 km

Korte golf zendstation Radio Kootwijk

Om 6 over 10 heb ik Cor van de trein opgehaald in Apeldoorn. We zijn naar Hoog Buurlo gereden en daar om 10 over half elf gestart. Om 12 over 3 waren we weer terug op de parkeerplaats.
Rusttijd 20 minuten. Gemiddelde loopsnelheid 4,9 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,5 km/uur. We liepen eerst langs een schaapskudde en een schaapskooi. We zijn een flink stuk over de Hoog Buurlose heide gelopen en daarna kwamen we bij Radio Kootwijk een indrukwekkend gebouw "De Kathedraal" genoemd.

Het stuk bos en heide van in totaal 450 hectare groot, aangekocht van Staatsbosbeheer, was in 1917 nog geheel ongeëxploiteerd. Er liep nog geen directe wegverbinding, wat de exploitanten er eind 1918 toe bewoog een smalspoor aan te laten leggen naar halte Assel aan de ,Oosterspoorweg waardoor voor de aanvoer van bouwmateriaal verbinding was met de rest van Nederland. Het terrein werd geëgaliseerd, wat inhield dat alle begroeiing werd verwijderd om zo een ongestoorde 'zendcirkel' te kunnen hebben. Toen het goederenvervoer intensiever werd, werd ook een (normaal-)spoor aangelegd naar Station Kootwijk, eveneens aan de Oosterspoorweg. Deze bleef tot 1947 bestaan. Tegenwoordig is het tracé van deze spoorlijn een geasfalteerd pad: het westelijke deel van de Radioweg.

Er werd een grote antenne gebouwd, bestaande uit koperen kabels die met elkaar verbonden waren en die rustten op 200 meter hoge masten, en koperen kabels onder de grond. In het hart van dit systeem werd een radiostation gebouwd. Dit werd ondergebracht in een gebouw van gewapend beton, ontworpen door de Amsterdamse architect Julius Luthman (1890-1973). Deze had bij het ontwerp gedacht aan een Egyptische sfinxs, die bij goed kijken ook nu nog te ontwaren is. Evenwel had het gebouw (gebouw A) ook gelijkenis met een kerk, waardoor naast 'De Sfinx' de later bekendere bijnaam 'De Kathedraal' in omloop kwam.

Op 7 januari 1929 werd de radiotelefoondienst officieel geopend voor het publiek door koningin-moeder Emma (niet door koningin Wilhelmina, zoals vaak wordt gedacht). Na deze gebeurtenis werden de woorden "Hallo Bandoeng, hier Den Haag" legendarisch. Nu kon het Nederlandse publiek met Nederlands-Indië bellen. Zo'n gesprek was een hele gebeurtenis. Men moest ervoor naar een telegraafkantoor in een van de vier grootste steden van Nederland komen en kon dan voor ruim 30 gulden, wat toen een heel vermogen was, een gesprek van drie minuten voeren. In september 1935 werd een 'versterkte' omroepzender in gebruik genomen, met een golflengte van 1875 meter en een vermogen van 120 kilowatt.
Een erfgoedstichting heeft berekend dat voor de restauratie van de gebouwen 20 à 30 miljoen euro nodig is. Op 10 december 2009 nam Staatsbosbeheer het zendcomplex voor 1 euro over van de Dienst Landelijk gebied, waardoor het terrein na een eeuw terug was bij de oorspronkelijke eigenaar. Het koopcontract werd in een feestelijke ceremonie in Gebouw A getekend.

Om ongeveer 1 uur hebben we onze boterhammen gegeten gezeten op de top van een heuvel in het heidelandschap (zie foto).
De zandvlakte van het Kootwijker Zand zelf hebben we niet gezien omdat we een stukje van de route afgesneden hebben. We hadden naar een uitzichtpunt op de "Dikke Bart" (een grote zandvlakte) moeten lopen.
Tegen het einde van de route waren we een stukje verkeerd gelopen. We hebben toen een pad genomen parallel aan de route, maar dit pad liep dood. We zijn toen met behulp van de gps dwars door het bos doorgegaan tot we uiteindelijk weer op de route uitkwamen. Het is een prachtige wandeling met veel bankjes maar die staan allemaal op een kluitje. Als je er een nodig hebt is er kilometers in de omtrek geen te vinden.

Wandelen door de Kampina op 2-12-2009

DE snelstromende en meanderende Beerze De derde foto is een Pingo ergens in Canada

Om half tien heb ik Cor in Best van de trein opgehaald. Om kwart over tien zijn we gestart met de wandeling vanaf de Belvertshoeve in Oisterwijk. We hebben 4 uur en 6 minuten gelopen en 17 minuten gerust. De totale afstand was 19,5 km. Onze bewegingssnelheid was 4,8 km/uur en de totale gemiddelde snelheid bedroeg 4,4 km/uur. Via de Rozep een klein riviertje en de Logt (een buurtje) kwamen we in de Kampina. Kampina is afkomstig van het Franse "la Campina" dat voor de Kempen staat. De Kempen is een gebied in NoordBrabant en Vlaanderen. Het ligt tussen Eindhoven, Antwerpen en Hasselt. Vreemd genoeg hoort Kampina niet bij dit gebied. We kwamen over de Beerze en gingen vandaar naar het Banisveld een nieuw ontwikkeld stuk natuur aan de rand van de Kampina. Daarna gingen we de Kampina weer in en liepen een stuk langs de Beerze die hier flink hard stroomt. Vervolgens een heel stuk over de gedeeltelijk vergraste heide tot we bij het Brandven kwamen. Om het gras af te grazen loopt er een kudde paarden, waarvan we er drie gezien hebben. Het Brandven is een z.g. Pingoruïne. Een Pingo is een grote klomp ijs onder een grondlaag, overgebleven uit de ijstijd. Dat ijs kan door kwelwater nog aangroeien en zo de erboven gelegen grond omhoogstuwen. Later als het ijs gaat smelten schuift de grond eraf en vormt een ringwal om het ontstane ven. Van het Brandven weer verder over de heide over paden die erg veel op kleine beekjes leken. De plassen waren zo'n 30 tot 40 cm diep. We zagen hier nog sporen van herten.
We zijn maar ergens onder de bomen gaan zitten om ons brood op te eten om half twee want bankjes waren op de Kampina nergens te bekennen. 100 meter verder stond ons bankje. Daarna kwamen we via het Belversven (een heel groot ven op de heide) en bos weer in Oisterwijk.

Warnsborn NS-wandeling van Arnhem naar Wolfheze op 17-11-2009 20 km

Per trein kwamen Cor en ik om 10.15 aan op het station in Arnhem. Vandaar liepen we naar park Sonsbeek. De totale afstand van de wandeling naar Wolfheze bedraagt 20 km. We hebben 4 uur en tien minuten gelopen met een gemiddelde snelheid van 4,8 km/uur en 20 minuten gerust. Totaal gemiddelde snelheid 4,5 km/uur. Om 15.12 gingen we weer met de trein terug naar Arnhem. In park Sonsbeek liepen we langs het bezoekerscentrum "de Witte Watermolen" een historische waterradmolen uit 1470. Langs de Molenbeek en vijvers gingen we naar het "Nederlands Watermuseum"" en de Grote Vijver. Vervolgens kwamen we langs restaurant "de Boerderij" en vervolgens staken we de weg over en kwamen we in park Zijpendaal met het prachtige huis Zijpendaal. Daarna kwamen we op het landgoed Warnsborn. Via Vijverberg en landgoed Lichtenbeek liepen we naar de Airborn begraafplaats waar 1400 Britse militairen liggen begraven die gesneuveld zijn aan het eind van de tweede wereldoorlog bij de slag om Arnhem. Daar hebben we gezeten op een bankje onze boterhammen opgegeten. Dan langs station Oosterbeek en door de Bilderbergbossen naar Laag Wolfheze. Voor we daar kwamen hebben we een tijd langs de Wolfhezerbeek gelopen waar vroeger diverse watermolens (koren en papiermolens) stonden. Langs deze beek staan verschillende 450 jaar oude Wodanseiken.
Laag Wolfheze heeft oud loofbos, heide, beken en en voormalige landbouwgronden. Een eindje verder is dan station Wolfheze. Het was goed weer met af en toe een zonnetje. De wandeling was werkelijk schitterend. Een aanrader.

Monnickenroute 4-11-2009 21 km

Totaal 4,5 uur. 4 uur gelopen en een half uur gerust. Bewegingsgemiddelde 5,1 km/uur en totaal gemiddelde snelheid 4,7 km/uur.
Om half negen startten we in Broek in Waterland. We liepen door dit leuke plaatsje lang het Havenrak en de Kerk in de richting van Monnickendam. We kwamen daar aan om kwart voor tien. Deze plaats kreeg in 1355 stadsrechten van de graaf van Holland.
In Monnickendam hebben we koffie gedronken. Daarna hebben we even de haven rondgelopen. We liepen verder langs de Gouwzeedijk tot de dijk naar Marken. Dan via Uitdam en Zuiderwoude weer terug naar Broek in Waterland.

Wandeling van Leerdam naar Geldermalsen op 7-10-2009 22,5 km

Om half elf zijn we gestart in Leerdam en om vier uur kwamen we op het station van Geldermalsen. We hebben over deze wandeling 5,5 uur gedaan waarvan 4,5 gelopen en 1 uur gerust. Bewegingsgemiddelde 4,9 km/uur en totaal gemiddelde 4,1 km/uur. Ondanks de slechte weervoorspelling viel het weer heel erg mee. In het begin af en toe een spettertje regen. Om twaalf uur een hoosbui van een kwartier en daarna een modderbad door een passerende trekker, die met hoge snelheid ons met modder overlaadde. De zon liet zich ook nog van tijd tot tijd zien en het was niet koud. De wandeling loopt voor een groot deel langs de Linge. Ik had twee wandelingen samengevoegd tot één wandeling. Een wandeling van Leerdam naar Beesd en een wandeling van Geldermalsen naar Culenborg, die via Beesd loopt. Langs de Linge liggen leuke kleine schilderachtige plaatsjes zoals Asperen, Acquoy, Rhenoy, Gellicum, Rumt, Enspijk en Deil. We vroegen ons af of de naam Gellicum van de Romeinen afstamt. Dat blijkt niet het geval. Men zegt dat Acquoy een samenstelling is van Aqua (Latijns voor water) en ooi (Germaans voor laag, drassige land). Dit ooi zit ook in Rhenoy en Rhe zou komen van Rhenus (Rijn). Maar Acquoy is pas rond 1100 gesticht. Ook in Ammerzoden(= Ammerzoyen) zit het woord ooi. Gellicum werd vroeger Gallinghem genoemd en is rond 900 gesticht. Het was vroeger een kasteeldorp. Bij Acquoy kwamen we langs het fort Asperen dat deel uitmaakt van de Nieuwe Hollandse waterlinie. Langs de hele route staan nog oude hoogstambomen zoals apppel- en perenbomen en ook veel notenbomen. We struikelden zowat over de noten. Later hebben we maar een zak noten, die langs de weg te koop waren meegenomen. In Beesd hebben we een kopje thee gedronken. Deze wandeling is echt een aanrader. Natuur en cultuur zijn hier op zijn best.

Baarle-Nassau wandeling van 22km op 23-09-2009

Het is het merkwaardigste dorp ter wereld: 30 stukjes België en Nederland die, in elkaar verweven het dorp Baarle vormen. Op de kaart heet het Baarle-Nassau en Baarle-Hertog.

Hertog van Nassau

In 1198 werd de basis gelegd voor de Baarlese enclave-situatie door Godfried II van Schoten, Heer van Breda.

Zijn gebied, waaronder Baarle, lag tussen Hertogdom Brabant en het Graafschap Holland in. Toen Dirk VII van het graafschap Holland in 1190 aanspraak maakte op het land rond Breda, sloot Godfried van Schoten, de heer van Breda, zich aan bij het Hertogdom Brabant. Godfried van Schoten werd daardoor leenman van Breda. Om zijn macht niet te verliezen kreeg Godfried van Schoten van de hertog van Brabant ook nog extra stukken land bij Baarle. Dit waren echter woeste stukken grond. De vruchtbare grond rond Baarle hield Hertog Hendrik I voor zichzelf. In 1198 lagen er dus stukken land in Baarle die rechtstreeks onder de Hertog van Brabant vielen. Dit werd later Baarle-Hertog. De gebieden rond Baarle, die in handen waren van de leenman van Breda, kwamen via erfopvolging in handen van het geslacht van Nassau. Dit werd het latere Baarle-Nassau. De enclaves waren geboren.

Moeilijkheden ontstonden aan het einde van de 80-jarige oorlog die door de Vrede van Münster in 1648 bezegeld werd. Hierbij werd de grens van de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden vastgelegd. Deze grens liep dwars door het Hertogdom Brabant. Hierdoor kwam Baarle-Hertog, dat tot de Baronie van Turnhout behoorde, bij de Zuidelijke Nederlanden en Baarle-Nassau, als deel van de Baronie van Breda, bij de Noordelijke Nederlanden. Hierdoor kregen de enclaves voor het eerst een internationaal karakter.

De wandeling was een beetje saai. Wel rustig, maar veel landbouwgrond en zandpaden. Als we de route van 26 km gekozen hadden waren we een flink stuk door het bos en langs een beek gegaan. De grenspalen maakten het interessant. Ook de kruiswegstaties en de Lourdesgrot aan het eind van de wandeling waren de moeite waard.
Voor de statistiek : 22,1 km, 4,5 uur gelopen en 0,5 uur gerust. Bewegingssnelheid 4,8 km/uur en totaal gemiddelde 4,3 km/uur.

Wandeling 'Het Twiske' 09-09-09 18 kilometer

Het Twiske is een gebied van 650 ha, gelegen boven Amsterdam, tussen Landsmeer, Den Ilp en Oostzaan. De naam komt uit het Westfries: twisken betekent "tussen" en "scheiding", het Twiske lag tussen Waterland( waar Landsmeer en Den Ilp bijhoorden) en Kennemerland waar Oostzaan onder viel. Vanaf de 10e eeuw werd in dit veengebied wat landbouw bedreven omdat het toen wat droger was. Later werd veel turf gewonnen en ontstonden er veel plassen (Wijden). Het Twiske was een veen riviertje dat door het gebied heenliep. In 1589 werd de Luiendijk aangelegd langs het Twiske om het gebied te beschermen tegen hoog water. In 1941 werd begonnen met de ontginning van het gebied. Het zuidelijk deel werd drooggemalen en er werd een ringdijk aangelegd. In 1956 werd de ontginning weer gestopt omdat de kosten te hoog waren en de grond te zout vanwege de vele overstromingen. De Stooterplas is ontstaan in de zeventiger jaren door zandwinning( 12 miljoen kuub) ten behoeve van de Coentunnel. In de jaren '80 werd besloten tot Recreatieschap 'Het Twiske'.

Om 8.15 uur zijn we gestart met de wandeling en om 12.35 waren we weer terug in Landsmeer bij het stadhuis waar we de auto geparkeerd hadden. We hebben 3 uur en 50 minuten gelopen met een gemiddelde snelheid van 4,7 km/uur en 30 minuten gerust. De totale gemiddelde snelheid was 4,1 km/uur. Toen we langs het bezoekerscentrun kwamen was het helaas nog gesloten anders hadden we daar een kopje koffie gedronken. We kwamen onderweg door een weiland met koeien en er stond een stier op ons pad. Ik joeg de stier weg maar hij bleef gewoon op het pad staan en toen zijn wij maar een stukje omgelopen. Het is een schitterend gebied. De wandeling is erg afwisselend omdat het landschap voortdurend verandert. Nu eens is het heel open met een weids uitzicht, dan weer heb je doorkijkjes over plassen heen of je loop in een oerwoud van riet of wilgen. Er zijn ook veel plekken voor recreatie; waterspeelplaatsen voor kinderen, voetbalveldjes en strandjes om te zwemmen. Er zijn honderden bruggetjes en 1000 eilanden. Het was droog weer, 20 graden Celcius en af en toe een zonnetje. Kortom heerlijk wandelweer.